تأثير تمرينات چشم آرام بر اجرا و كينماتيك مهارت پرتاب كردن كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي در سن شش سالگي

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير تمرينات چشم آرام بر اجرا و كينماتيك مهارت پرتاب كردن كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي در سن شش سالگي بود.روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون همراه با دوره پيگيري 14 روزه بود. 30 دختر شش ساله داراي اختلال هماهنگي رشدي، در دو گروه تمرين چشم آرام و شاهد قرار گرفتند. در مرحله پيش‌آزمون، شركت‌كنندگان اقدام به پرتاب 10 كوشش پرتاب كيسه لوبيا نمودند. مرحله اكتساب در 18 جلسه و در هر جلسه 10 كوشش انجام گرفت. پس از اتمام آخرين جلسه تمريني، در مرحله پس‌آزمون و در دو هفته بي‌تمريني در مرحله يادداري شركت‌كنندگان اقدام به پرتاب 10 كوشش پرتاب كيسه لوبيا كردند. در هر يك از مراحل، اطلاعات بينايي با كمك دستگاه رديابي چشم و داده‌هاي كينماتيكي به وسيله دوربين سرعت بالا و دقت پرتاب توسط محقق ثبت شد. در نهايت، داده‌ها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تمرينات چشم آرام، افزايش معني‌داري بر دقت پرتاب، طول دوره چشم آرام و كينماتيك پرتاب كردن داشت (0/05 P). نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق حاضر بر اهميت تمرينات چشم آرام در بهبود مهارت پرتاب كردن و كينماتيك كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي تأكيد دارد و به مربيان پيشنهاد مي‌شود كه از اين نوع تمرينات در جهت بهبود اين مهارت‌ها استفاده نمايند.