تبيين قدرت پيشگويي‌ كنندگي سازه‌هاي تئوري رفتار برنامه‌ريزي شده بر سلامت عمومي شركت‌ كنندگان در فعاليت‌هاي ورزشي

مقدمه: سلامت عمومي از جمله نيازهاي ضروري روحي و رواني انسان محسوب مي‎گردد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارايه مدل مشاركت در فعاليت‎هاي ورزشي با سطح سلامت عمومي و نقش تعديل‎گر آگاهي بر اساس نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده بود. روش‌ها: اين مطالعه از نوع همبستگي و از نظر شيوه جمع‌آوري اطلاعات، پيمايشي بود و به روش توصيفي انجام گرديد. جامعه تحقيق متشكل از 120 هزار نفر از شركت‌كنندگان زن و مرد در فعاليت‏هاي ورزشي گروهي و انفرادي عمومي ارايه شده توسط شهرداري اصفهان بود كه از بين آن‌ها، 384 نفر نمونه (247 زن با ميانگين سني 14/1 ± 42/0 سال و 137 مرد با ميانگين سني 10/7 ± 46/0 سال) به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‎اي انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، از پرسش‌نامه‎هاي سلامت عمومي Goldberg (General Health Questionnaire يا GHQ) و رفتار برنامه‌ريزي شده كريمي و همكاران استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي، آزمون رگرسيون و معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS و Amos مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ارتباط مثبت و معني‌داري بين تمايل به انجام كار و رفتار برنامه‌ريزي ‎شده مشاركت در فعاليت‎هاي ورزشي و همچنين، سلامت عمومي و رفتار برنامه‎ريزي شده مشاركت در فعاليت‌هاي ورزشي، وجود داشت (0/05 ≥ P). نتيجه‌گيري: با آگاهي‌بخشي به مردم در خصوص اثرات مفيد ورزش، مي‎توان به منظور تثبيت رفتار مشاركتي آن‌ها در فعاليت‏هاي ورزشي، جهت ارتقا و حفظ سلامت عمومي مردم‎ برنامه‎ريزي نمود.