تحليل عوامل مؤثر بر خودكارامدي زايمان طبيعي در زنان باردار

مقدمه: خودكارامدي زايمان، نقش مهمي در افزايش توانايي سازگاري مادر با زايمان طبيعي و كاهش تمايل به انجام سزارين دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين وضعيت خودكارامدي زايمان طبيعي و متغيرهاي جمعيت‌شناختي مرتبط با آن در زنان باردار شهرستان لنجان انجام شد.روش‌ها: جامعه اين مطالعه را كليه زنان باردار شهرستان لنجان در هفته‌هاي 20 تا 37 بارداري تشكيل داد. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و با توجه به معيارهاي ورود و خروج به تحقيق و همچنين، ملاحظات اخلاقي، 87 نفر از ميان مراجعه‌كنندگان به مراكز سلامت جامع شهرستان لنجان انتخاب شدند. تمام شركت‌كنندگان پرسش‌نامه خودكارامدي زايمان و پرسش‌نامه سنجش متغيرهاي دموگرافيك را تكميل كردند. در نهايت، داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، روش همبستگي و آزمون رگرسيون در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: ميانگين خودكارامدي زايمان طبيعي در زنان باردار شهرستان لنجان، 101/8 با دامنه 170 - 17 بود كه اين ميزان در حد مطلوبي قرار داشت. نتايج تحليل آزمون همبستگي و رگرسيون نشان داد كه از بين متغيرهاي جمعيت‌شناختي، تنها كلاس‌هاي آمادگي براي زايمان توانست ميزان خودكارامدي زايمان طبيعي را به طور معني‌داري تبيين نمايد (0/001 P).نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده از پژوهش حاضر، نقش مهمي در تدوين محتواي آموزش ويژه زنان باردار و افزايش توانمندي و سازگاري آن‌ها با زايمان دارد.