تأثير مشاوره گروهي شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر رضايت زندگي زنان سالمند

مقدمه: سالمندي يكي از مراحل مهم زندگي است و با پيشرفت علم و بهبود شرايط بهداشتي، آمار سالمندان در جوامع مختلف رو به افزايش است. به منظور افزايش سازگاري سالمندان، توجه به رضايت زندگي آنان ضروري است. پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير مشاوره گروهي شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر افزايش رضايت از زندگي زنان سالمند انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه تجربي از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه شاهد و جامعه آماري شامل كليه زنان سالمند مركز روزانه سالمندان شهر گرگان بود. از بين 142 زن سالمند بالاي 60 سال كه به پرسش‌نامه رضايت زندگي پاسخ دادند، 50 نفر با پايين‌ترين نمره رضايت زندگي انتخاب شدند و در نهايت، 40 نفر با همگن‌سازي و به ‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافيك و پرسش‌نامه رضايت از زندگي Neugarten و Havighurst جمع‌آوري گرديد. مداخله شامل 8 جلسه مشاوره گروهي شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: تفاوت معني‌داري بين ميانگين نمرات رضايت از زندگي سالمندان در دو سطح پيش‌آزمون (9/16) و پس‌آزمون (14/09) در گروه آزمايش وجود داشت؛ در حالي كه اين تفاوت در گروه شاهد مشاهده نشد. يافته‌ها نشان دهنده تأثير مثبت مشاوره گروهي شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر رضايت از زندگي زنان سالمند بود. نتيجه‌گيري: به كار بردن روش‌هاي درماني كوتاه مدت و كم‌هزينه و گروهي به منظور افزايش رضايت زندگي سالمندان، امري ضروري است. با توجه به نتايج پژوهش، درمان گروهي مبتني بر ذهن‌آگاهي مي‌تواند گزينه مناسبي براي افزايش رضايت از زندگي سالمندان باشد.