طراحي آمارگيري طولي رشد كودكان و نوجوانان ايراني

مقدمه: بررسي تأثير برخي عوامل محيطي از جمله تربيت بر رشد افراد در دوران طفوليت و نوجواني، نيازمند انجام مطالعه طولي بلندمدت است؛ به طوري كه نمي‌توان بلافاصله پس از انجام يك مداخله‌ آموزشي يا روان‌شناسي، تأثير آن را در انسان جستجو كرد. در پژوهش حاضر، پروتكل طراحي شده جهت بررسي طولي رشد و تحول كودكان و نوجوانان ايراني تشريح شد. روش‌ها: پس از انجام مطالعه تطبيقي و مرور تجربيات مشابه جهاني در طراحي چنين آمارگيري‌هايي، آمارگيري طولي رشد و تحول كودكان و نوجوانان ايراني براي 5 موج‌ با فاصله زماني دو ساله طراحي گرديد. سن كودكان مورد بررسي در شروع تحقيق، صفر تا 11 سال در نظر گرفته شد و پرسش‌نامه‌هاي متعددي براي خانوار، والدين، كودكان، نوجوانان و جوانان، معلمان و مديران مدارسي كه كودك در آن‌ها تحصيل مي‌كند و همچنين، مراقبان در منزل و مهدكودك تدوين گرديد. در اين آمارگيري، روش نمونه‌گيري احتمالي سه‌ مرحله‌اي با طبقه‌بندي در سطح كل كشور و استان‌ها با دو رويكرد متفاوت پيشنهاد شد. يافته‌ها: نقشه راه مطالعه طولي رشد و تحول كودكان و نوجوانان ايراني طراحي و ارايه شد. بدين ترتيب، 13 پرسش‌نامه تهيه و همچنين، شيوه‌ نمونه‌گيري و نحوه اجراي آمارگيري در موج‌هاي مختلف تعيين گرديد.  نتيجه‌گيري: در پژوهش حاضر، براي اولين بار به طراحي مطالعات طولي رشد و تحول كودكان و نوجوانان ايراني پرداخته شد كه با هدف بررسي عميق و همه ‌جانبه فرايند رشد كودكان و نوجوانان و چگونگي تأثير عوامل فردي، خانوادگي و آموزشي بر رشد و تكامل آن‌ها صورت گرفت.