واكاوي تجربه‌هاي زيسته اكوتوريست‌‌ها از محيط‌هاي روستايي و اثرات مثبت آن

هدف عمده اين پژوهش، كشاندن تجربه‌هاي زيسته گردشگران از طبيعت و فضاي نيمه‌طبيعي روستايي و اثرات مثبت آن به حوزه‌‌ي دانش رسمي، كشف داده‌هاي مهم و مقوله‌هاي جديد است. در اين راستا، پژوهش حاضر بر آن است تا با تكميل پازلي از مقوله‌ها به فهم و تبيين كيفيت «تجربه طبيعت در فضاي روستايي» و اثرات سازنده‌ي آن در ابعاد گوناگون منجر شود. روش پژوهش حاضركيفي است و در آن از نظريه بنيادي استفاده شده است. جامعه آماري مورد مطالعه، گردشگران مشهدي هستند كه در سال‌هاي 1398 و 1399 دست كم پنج سفر گردشگري روستايي داشته اند. براي جمع آوري اطلاعات به شيوه گلوله برفي با استفاده از دو معيار «تنوع» و «رسيدن به نقطه اشباع نظري» با 41 نفر مصاحبه نيمه‌ساختاريافته انجام گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد گردشگران طيف متنوعي از تجربه‌هاي مستقيم طبيعت را در محيط‌هاي طبيعي روستايي با حواس پنجگانه خود تجربه كرده‌اند كه با تاثيرات مثبت فراواني از جمله بهبود سلامت روحي، رواني و جسماني، احساس لذت و عزت نفس، بروز خلاقيت و نوعي حس رضايت‌مندي همراه بوده است. در پايان پيشنهادهايي به مسئولين ذي‌صلاح در راستاي توسعه بسترهاي تجربه طبيعت و غني‌سازي سفرهاي گردشگري روستايي ارايه شد. هم‌چنين، از آن جا كه پژوهش حاضر تلاشي در راستاي تداوم گفتمان‌سازي آكادميك براي توجه به اهميت و ابعاد تجربه طبيعت، نقش و تاثيرات آن به شمار مي‌رود، مهم‌ترين پيشنهاد اين مطالعه به پژوهشگران آتي انجام پژوهش‌هاي كمي-كيفي و آميخته بيشتر در اين قلمروي نوپا و ميان‌رشته‌اي است.