بررسي تأثير ترس از كوويد-19 بر بهزيستي روان‌شناختي پرستاران با نقش تعديل‌گر تاب‌آوري

زمينه و هدف: گسترش روزافزون ويروس كوويد- ۱۹ به عنوان يك بيماري فراگير و مراجعه‌ي بيش از حد بيماران، ناشي از اين ويروس به بيمارستان‌‌ها منجر به پيامدهاي منفي رواني در پرستاران به عنوان كساني كه در خط مقدم مبارزه با اين ويروس هستند، شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير ترس از كوويد- ۱۹ بر بهزيستي روان‌شناختي پرستاران با نقش تعديل‌گر تاب‌آوري در بيمارستان شهداي عشاير خرم‌‌آباد بود. روش‌كار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از حيث جمع‌‌آوري داده‌ها از نوع تحقيقات توصيفي از شاخه‌ي مطالعات ميداني به شمار مي‌‌آيد كه روش انجام آن به صورت پيمايشي بود. جامعه‌ي آماري پژوهش تعداد ۲۳۰ نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان شهداي عشاير خرم‌‌آباد بود كه بر اساس جدول Krejcie Morgan،‌ حجم نمونه‌اي به تعداد ۱۴۰ نفر به روش تصادفي طبقه‌اي از ميان آن‌ها انتخاب گرديد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسش‌نامه‌‌اي كه شامل سه بخش ترس از كوويد- ۱۹، بهزيستي روا‌ن‌شناختي و تاب‌آوري بود، استفاده ‌شده است. پايايي پرسش‌نامه‌ با استفاده از روش آلفاي كرونباخ و روايي آن با استفاده از روايي همگرا به تأييد رسيد. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري PLS استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان‌دهنده‌ي اين است كه در سطح اطمينان ۹۵ درصد، ترس از كوويد- ۱۹، اثر منفي و معني‌‌داري بر بهزيستي روان‌شناختي پرستاران داشته است (۰/۵۰۹- = β، ۰/۰۵ p value ) و تاب‌آوري در رابطه‌ي ترس از كوويد- ۱۹ و بهزيستي روان‌شناختي پرستاران، نقش تعديل‌گر دارد (۰/۲۲۵- = β، ۰/۰۵ p value ). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌‌ها مي‌‌توان گفت كه ترس از كوويد- ۱۹، نقش بارزي در كاهش بهزيستي روان‌شناختي پرستاران داشت و در اين ميان پرستاران با تاب‌آوري بالاتر، كاهش بهزيستي روان‌شناختي كمتري نسبت به پرستاران با تاب‌‌آوري پايين‌‌تر داشتند.