فردي‌كردن فرآيند كيفري اطفال و نوجوانان در پرتو اسناد غير الزام‌آور ملل متحد

زمينه و هدف: اصل فردي‌كردن مجازات‌ها به عنوان يكي از اصول مبنايي نظام‌هاي حقوق كيفري محسوب مي‌شود كه ارتباط بسيار نزديكي با حقوق بنيادين بشري دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اصل فردي‌كردن در ارتباط با فرآيند كيفري مربوط به اطفال و نوجوانان است. مواد و روش‌ها: تحقيق حاضر از حيث نوع، نظري است؛ ‌روش تحقيق به صورت توصيفي ـ تحليلي مي‌باشد و روش جمع‏آوري اطلاعات به صورت كتابخانه‏اي است كه با مراجعه به اسناد، كتب و مقالات صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقي: در اين پژوهش، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانتداري رعايت شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه اسناد غير الزام‌آور ملل متحد، به دليل انعطاف‌پذيري بالا و الهام‌گرفتن از هنجارها و اصول حقوق بشر بين‌المللي، از نظر محتوايي، هماهنگي زيادي با ساختارها و هنجارهاي نظام‌هاي داخلي دارند. نتيجه‌گيري: اسناد غير الزام‌آور سازمان ملل متحد در ارتباط با اطفال و نوجوانانِ زنداني در يك ديد كلي تلاش مي‌كنند تا از نقض قانون توسط اطفال و نوجوانان در آتيه پيشگيري به عمل آورند. همچنين نحوه برخورد با اطفال و نوجوانان متهم يا مظنون به نقض قانون را بهبود بخشيده و ارتقا دهند و در نهايت با حمايت از اطفال و نوجوانان محروم از آزادي، مانع از تقويت روحيه پرخاشگري و بزه‌كاري در آنان شده، تا به واسطه آن كودكان اصلاح و به آغوش جامعه و خانواده خويش بازگردند.