بررسي تاثير مس بر ريزساختار و خواص مكانيكي بيوآلياژ Zn-Cu

در اين تحقيق به بررسي تاثير مس بر ريزساختار و خواص مكانيكي بيوآلياژ Zn-Cu پرداخته شده‌است.عمليات ترمومكانيكي اكستروژن به‌منظور بهبود ريزساختار و خواص مكانيكي بر آلياژهاي با درصدهاي مختلف مس صورت گرفت. فرآيند اكستروژن با سرعت2 ميليمتر بر دقيقه و در دماي 240 °C و با نسبت اكستروژن 5 به 1 انجام شد. به‌منظور بررسي تاثير مس بر خواص كششي آلياژ مذكور نظير استحكام تسليم، استحكام كشش و درصد ازدياد طول نسبي، نمونه هاي اكسترود شده تحت آزمايش كشش تك محور در دماي اتاق قرار گرفتند. نتايج آزمايش كشش نشان داد كه بيشترين مقدار استحكام تسليم  215MPa، استحكام نهايي 234MPa و ازدياد طول نسبي % 46 مربوط به آلياژ Zn-3.5Cu بوده است كه معيارهاي طراحي كلي براي استنت‌هاي قلبي عروقي را برآورده مي‌كند. تصاوير ريز ساختار حاصل از ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشان داد كه با افزايش غلظت مس، فازCuZn5 بيشتري رسوب كرده است. مطالعات ريزساختاري حاكي از آن است كه با افزايش درصد مس توزيع فازثانويه در زمينه بيشتر شده و حين فرآيند اكسترود فازهاي ثانويه خرد شده و در جهت اكسترود كشيده شده‌اند و همين امر سبب افزايش تنش تسليم و استحكام كششي در آلياژ با درصد مس بيشتر مي‌شود.