ضريب هم بستگي بين داده هاي فازي

همبستگي يكي از مهم ترين شاخص هايي است كه به طور گسترده در زمينه هاي مختلف به كارمي رود و اندازه اي با اهميت در تحليل داده هاست. از آنجايي كه بسياري از داده هاي واقعي ممكن است نادقيق باشند، توسيع مفهوم همبستگي در محيط نادقيق ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله، ابتدا بر اساس تعريف كلاسيك ضريب همبستگي و اصل توسيع زاده يك معيار براي محاسبه ضريب همبستگي بين اعداد فازي را مطالعه مي كنيم كه در آن رويكرد برنامه ريزي رياضي به منظور محاسبه ميزان درجه عضويت به كارگرفته شده است. سپس، روشي ديگر براي تعيين و محاسبه- نرم دراستيكو اعمال جبري مبتني T دقيق تابع عضويت با استفاده از بر آن مورد بررسي قرار گرفته است كه به برنامه ريزي رياضي بستگي ندارد.