پيش‌بيني و تحليل بارش‌هاي محتمل سنگين در استان خوزستان با استفاده از مدل‌هايHADCM3 وSDSM

با توجه به تغييرات اقليمي، پيش بيني بارش و برآورد نزولات جوي، يكي از مهم‌ترين پارامترهاي اقليمي در حوزه مديريت منابع آبي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. بنابراين در اين پژوهش، كاربرد مدل SDSM در برآورد بارش مورد بررسي قرار گرفت. در اين پژوهش ايستگاه‌هاي سينوپتيك اهواز، آبادان و دزفول كه داراي آمار اقليمي 41 ساله (2001-1961) و 45 ساله (2005-1961) ميلادي بودند، انتخاب گرديد. بازه زماني پيش‌بيني براي دورۀ آينده (سناريوهاي اقليمي) نيز 30 ساله و بين سال‌هاي 2060-2031 مي‌باشد. خروجي‌هاي مدل HadCM3، تحت سناريوهاي A2 و B2 و مدل CanECM2، تحت سناريوهاي RCP26، RCP45 و RCP85، با به كارگيري مدل ريزمقياس نمايي آماري SDSM در پيش بيني پارامتر بارش، ريزمقياس گرديد، همچنين با استفاده از روش‌هاي آماري و ترسيمي، داده‌هاي ريزمقياس شده و داده‌هاي پايه را مورد تجزيه و تحليل قرار داده و سپس واسنجي گرديدند. مدل سازي دوره پايه در داده‌هاي CanESM2 نسبت به داده‌هاي HadCM3 با دقت بالاتري انجام شد. نتايج بيانگر آن بود كه در ساليان آتي بارش مجموع در هر سه ايستگاه افزايش و ميزان بيشينه بارش در هر سه ايستگاه كاهش خواهد يافت. باتوجه به نتايج مدل سازي‌ها به نظر مي‌رسد اقليم زمستانه مرطوب تر و تابستان‌هاي خشك تر در آينده نزديك پيكره اقليم خوزستان را تشكيل خواهد داد.