بررسي اثربخشي برنامه ريزي عصبي –كلامي(NLP) بركاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در مراجعه كنندگان به مراكز درماني شهر يزد

برنامه ريزي عصبي - كلامي به ارتباط هاي مشخص بين فرآيندهاي عصب شناختي، زباني و الگوهاي رفتاري كه يادگيري آن از طريق برنامه ريزي است، اشاره مي كند. هدف اصلي پژوهش بررسي اثربخشي برنامه ريزي عصبي –كلامي(NLP) بر كاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در مراجعه كنندگان به مراكز درماني شهر يزد بود. اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و با استفاده از گمارش تصادفي بود. نمونه اين پژوهش را 30 نفر  مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش مقياس تجديدنظر شده تأثير رويداد (ويس و مارمر، 1979) بود. طرح آزمايشي در 10 جلسه به گروه آزمايشي ارايه شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS-23 و آزمون آماري تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه برنامه ريزي عصبي –كلامي بر كاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه تأثير داشت (p 0.05).. همچنين در دوره پيگيري دو ماهه نيز اثربخشي برنامه ريزي عصبي –كلامي بر كاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه  اثربخش بود (p 0.05).. لذا پيشنهاد مي شود در پژوهش هاي آينده از اين درمان براي كاهش مشكلات روان شناختي و رفتاري افراد سود جست.