پيش بيني سبك هاي مديريت تعارض زناشويي براساس ابعاد هوش هيجاني و هوش معنوي پرستاران زن

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط و تعيين نقش پيش بين ابعاد مختلف هوش هيجاني و هوش معنوي در سبك هاي مديريت تعارض پرستاران زن بود. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش، كليه ي پرستاران زن شهر اصفهان و حجم نمونه را 278 نفر از آن ها كه به شيوه تصادفي خوشه اي انتخاب شدند، تشكيل دادند. ابزارهاي اندازه گيري پرسشنامه هوش هيجاني پترايدز و فارنهام (2000)، پرسشنامه هوش معنوي كينگ (2008) و پرسشنامه سبك هاي مديريت تعارض رحيم (1983) بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندمتغيري چندگانه با استفاده از نرم افزار R نسخه 3.6.2 (بسته هاي car و gvlma) بهره گرفته شد. يافته ها نشان دادند كه بين ابعاد هوش هيجاني و هوش معنوي با سبك كارآمد مديريت تعارض(همكاري) رابطه مستقيم و با ساير سبك هاي مديريت تعارض (رقابتي، اجباري، اجتنابي و سازشي) رابطه معكوس وجود دارد و نقش هر يك از عوامل هوش هيجاني و هوش معنوي در پيش بيني سبك هاي مديريت تعارض پرستاران زن تعيين شد. زناني كه هوش هيجاني و هوش معنوي بالاتري دارند، تعارض هاي زناشويي خود را كارآمدتر مديريت مي كنند. بنابراين با تقويت هوش هيجاني و ارائه ي راهكارهايي در جهت افزايش هوش هيجاني و هوش معنوي، مي توان تعارض هاي زناشويي را خيلي بهتر و كارآمدتر مديريت كرد.