پيش‌بيني عزت نفس نوجوانان براساس رابطه والد-فرزند، نيازهاي بنيادين روان شناختي و خودپنداره

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني عزت نفس نوجوانان براساس رابطه والد-فرزند، نيازهاي بنيادين روان شناختي و خودپنداره انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي - همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبيرستان‌هاي شهرستان ميبد در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل دادند كه از بين جامعه هدف تعداد 461 نفر با روش نمونه گيري در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب و به صورت مجازي در پژوهش شركت كردند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌هاي عزت نفس كوپراسميت (1967)، رابطه والد-فرزند فاين و همكاران (1983)، نيازهاي بنيادين روانشناختي (2000) و خودپنداره راجرز (1938) جمع آوري و در نهايت داده‌هاي 398 شركت كننده كه قابليت تحليل داشت به منظور بررسي فرضيه‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه و با كمك نرم افزار SPSS25 تحليل شد. يافته ها حاكي از اين بود كه ارتباط والد- فرزند، نيازهاي بنيادين روان‌شناختي و خودپنداره به صورت معنادار عزت‌نفس را در نوجوانان پيش‌بيني مي‌كند. براساس نتايج حاصل مي توان نتيجه گرفت به منظور بهبود عزت نفس نوجوانان، توجه به رابطه والد فرزند، ارضاي نيازهاي بنيادين و خودپنداره نوجوانان ضروري است.