تأثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر برخي عوامل آتروژنيك

زمينه و اهداف: بيماري آتروسكلروز مهمترين دليل ناتواني و مرگ و مير در ايران و سراسر جهان است كه عمدتاً ناشي از سبك زندگي نادرست و بي تحركي است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي تأثير 8 هفته تمرين تناوبي شديد (HIIT) بر برخي عوامل آتروژنيك بود.روش بررسي: آزمودني‌ها شامل زنان جوان چاق بودند كه به دو گروه تجربي (8 نفر) و كنترل (8 نفر) تقسيم شدند. در گروه تجربي تمرينات HIIT به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 90 تا 95% حداكثر ضربان قلب انجام شدند. قبل و پس از تمرينات خونگيري در هردو گروه به عمل آمد. از روش الايزا براي سنجش متغيرهاي وابسته استفاده شد. اطلاعات با آزمون تي در سطح 0.05 p مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته‌ها: در گروه تجربي مقادير وزن (0.01=p)، شاخص توده بدن (0.01=p)، فيبرينوژن (0.001 p)، هوموسيستئين (0.01=p) و ( p=0.01) LPAكاهش معني‌داري داشتند، ولي سطوح اپلين كاهش و امنتين افزايش غيرمعني‌داري داشتند. فقط تغييرات فيبرينوژن بين دو گروه معني‌دار بود (0.001 p). در گروه كنترل هيچ تغييري رخ نداد.نتيجه‌گيري: هشت هفته تمرين HIIT در كاهش وزن و بهبود سطوح فيبرينوژن، هوموسيستئين و LPA در زنان جوان چاق مؤثر است. بنابراين تمرينات HIIT به عنوان تمرينات كوتاه مدت براي پيشگيري از سكته قلبي در اين افراد قابل استفاده هستند.