مقايسه شاخص‌هاي گردشگري پايدار در مناطق روستايي شهرستان‏هاي خرمشهر و آبادان با استفاده از ماتريس SWOT

پايداري گردشگري، نيازمند وجود امكانات سخت‏افزاري، فراهم بودن امكانات براي تبليغات، جذب سرمايه‌گذار و گردشگر، فائق آمدن با شرايط غيرمترقبه همچون شيوع بيماري كرونا، استفاده از فن‌آوري روز دنيا و به‏كارگيري كاركنان توانمند و تور ليدرهاي با روابط اجتماعي بالا مي‌باشد. در اين پژوهش مقايسه شاخص‌هاي گردشگري پايدار در مناطق خرمشهر و آبادان با استفاده از روش SWOT در دستور كار قرار گرفت و مشخص شد كه دست‌اندركاران و برنامه‌ريزان هر دو منطقه با سه استراتژي مهم توجه به امكانات مالي، تغييرات در عملكرد رقبا واستراتژي نوآوري استفاده كرده كه اولويت در خرمشهر با نوآوري و در آبادان با به دست آوردن منابع مالي مناسب و تبليغات است. در اين راستا مشخص شد كه با توجه به قدمت، شهرت و شرايط شهر آبادان، اين شهر امكان بيشتري براي تبليغات از طريق راديو تلويزيون محلي و ملي براي جذب گردشگر دارد و از منابع مالي مربوط به موسسات مالي و بانكي براي گسترش بخش گردشگري استفاده ميكند اما در خرمشهر بيشتر برنامه‌ريزي در جهت استفاده از منابع خارجي وجود دارد. در هر دو منطقه‌ي گردشگري، ‌استفاده از فن‌آوري روز دنيا به علت عدم آشنايي تور ليدرها با چالش مواجه شده و دست اندركاران گردشگري ‌به‏دنبال آموزش كاركنان شاغل در بخش گردشگري و به استخدام تور ليدرهايي با توانايي برقراري ارتباط بالا هستند. در نهايت هر دو منطقه از شيوع بيماري كرونا و مسائل مشابه كه باعث فروپاشي گردشگري شده هراس داشته و در تلاش در جهت غلبه بر اين شرايط هستند.