بررسي نقش متغيرهاي سرمايه اجتماعي در ارتقاي تاب آوري سازماني (مورد مطالعه: كاركنان دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان)

هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير متغيرهاي سرمايه اجتماعي(ساختاري، رابطه اي و شناختي) بر ارتقاي تاب آوري سازماني در دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان مي باشد. روش تحقيق با توجه به هدف كاربردي بوده و از نوع توصيفي و همبستگي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه‌ي سرمايه اجتماعي ناهپيت و گوسال(1998) با 15 گويه و سه بعد ساختاري، ارتباطي و شناختي و پرسشنامه‌ي تاب آوري سازماني مك مانوس(2008) با 16 گويه بوده است. روايي و پايايي پرسشنامه، با نرم افزار spss مورد محاسبه قرار گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان به تعداد 220 نفر مي باشد. تعداد نمونه با كمك جدول كرجسي مورگان تعداد 136 نفر تعيين شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از دو آمار توصيفي و استنباطي با كمك نرم افزار spss استفاده شده است. باتوجه به يافته هاي تحقيق حاصل از تجزيه و تحليل داده هاي آماري، كليه فرضيه هاي تحقيق موردتاييد قرار مي گيرند كه در اين ميان براساس آزمون هاي آماري، سهم عوامل ساختاري از بقيه متغيرها بالاتر است. در پايان پيشنهادهايي كاربردي در اين زمينه ارائه شده است.