شبيه‌سازي تغييرات رودخانه باليخلي‌چاي با استفاده از مدل سزار (CAESAR)

تغييرات بستر رودخانه، فرسايش و رسوب‌گذاري فرايندهاي طبيعي رودخانه هستند كه هر كدام به نوبه خود باعث تخريب زمين‌هاي اراضي و خسارات بسيار زيادي به تاسيسات انساني مي‌گردند. هدف از تحقيق فوق، شبيه‌سازي تغييرات رودخانه باليخلي‌چاي با استفاده از مدل سزار (CAESAR) و مدل هيدروليكي HEC -RAS در استان اردبيل مي‌باشد. هم‌چنين جهت برآورد احتمال وقوع سيلاب از نرم‌افزار Hyfran استفاده گرديد.نتايج مدل هيدرولوژيكي HEC- RAS نشان داد كه بيش‌ترين پهنه سيلابي در دوره‌هاي بازگشت 2000 و 10000 سال به ترتيب با مقادير 237/2 و 242/2 هكتار و احتمال وقوع 99/95 و 99/99 درصد است و هم‌چنين عرض پهناي به ترتيب 1170 و 1288 متر مي‌باشد كه براي جوامع انساني و تاسيسات بشري مخاطره آميز خواهد بود.. نتايج حاصله از مدل اتوماي سلولي نيز نشان داد كه تغييرات مورفولوژيكي بستر رودخانه در مقاطع عرض شماره 1 در بازه اول برابر 0/5 متر بوده است. هم‌چنين تغييرات بستر رودخانه در بازه دوم مقاطع 28 به ترتيب برابر 1 متر و 30 سانتي‌متر را نشان داد كه در اين مقاطع حداقل و حداكثر ميزان تغييرات قابل مشاهده است. تغييرات بستر رودخانه در بازه سوم در حدود 1/5 متر و ميزان تغييرات در بازه جهارم حدود 1/5 متر بوده است. بنابراين نتيجه‌گيري مي‌گردد با توجه به نتايج حاصله بيش‌ترين ميزان تغييرات بستر رودخانه باليخلي‌چاي در بازه سوم و چهارم در نزديك مناطق مسكوني استان اردبيل رخ داده است زيرا دخالت‌هاي انساني منجر به رشد سريع فرسايش و تغيير بستر رودخانه گرديده است. درنهايت پيشنهاد مي‌گردد در مطالعات آتي به بررسي ميزان تاثيرگذاري جوامع بشري در ايجاد و افزايش ميزان تغييرات بستر رودخانه و افزايش فرسايش و رسوب‌گذاري پرداخته شود و اقدامات پيش‌گيرانه هم‌چون كاهش دخالت‌هاي انساني در بستر رودخانه، عدم تجاوز به حريم رودخانه، جلوگيري از تغيير كاربري‌هاي اراضي انجام گردد و اين امر منجر به حركت عادي رودخانه در بستر خود خواهد گرديد.