رابطه به‌كارگيري شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در تعاملات آموزشي دوران بحران كوييد 19 و عملكرد تحصيلي دانشجويان با توجه به نقش ميانجي كيفيت تجارب ياد گيري

زمينه و هدف: ظهور فناوري و وسايل ارتباط جمعي از جمله شبكه‌هاي اجتماعي مجازي، موجب تغييرات آموزش سنتي و تعاملات آموزشي گرديده است. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بكارگيري شبكه هاي اجتماعي مجازي در تعاملات آموزشي و عملكرد تحصيلي دانشجويان با نقش ميانجي كيفيت تجارب يادگيري دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي صورت گرفت.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي همبستگي، تعداد 327 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي سبزوار در سال 1399 با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبي بررسي شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه‌هاي بكارگيري شبكه هاي اجتماعي در تعاملات آموزشي كليم شستاني (1395) و كيفيت تجارب يادگيري نيومن (1990) استفاده گرديد و ملاك اندازه گيري عملكرد تحصيلي، معدل دانشجويان بود. براي تحليل داده ها از نرم‌افزار SPSS16 و آزمون هاي همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون چندگانه و آزمون سوبل استفاده گرديد.يافته‌ها: ميانگين نمره دانشجويان در بكارگيري شبكه هاي اجتماعي در تعاملات آموزشي (0/88±3/45)، تجارب يادگيري (3/65±0/71) و عملكرد تحصيلي (1/42±17/05) بود. يافته ها نشان داد بين بكارگيري شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در تعاملات آموزشي با عملكرد تحصيلي دانشجويان با نقش متغير ميانجي كيفيت تجارب يادگيري رابطه مثبت معنادار (Z= 2/41, p 0/05) وجود دارد. بكارگيري اين شبكه‌ها در تعاملات آموزشي با عملكرد تحصيلي آنها رابطه مثبت معناداري (r= 0/724, p 0/05)دارد. بين بكارگيري شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در تعاملات آموزشي با كيفيت تجارب يادگيري آنها رابطه مثبت معناداري (r= 0/617, p 0/05) هست و كيفيت تجارب يادگيري با عملكرد تحصيلي دانشجويان رابطه مثبت معناداري (r= 0/587, p 0/05) دارد.نتيجه‌گيري: با توجه به وجود رابطه معنادار متغيرهاي پزوهش پيشنهاد مي شود همراه با آموزش حضوري، از آموزش مجازي نيز جهت بهبود امر آموزش استفاده شود.