تاثير تمرينات ثباتي پيشرونده با و بدون تمرينات تنفسي بر متغيرهاي توزيع فشـار كف‫ پايي در بيماران مبتلا به بي ثباتي سگمنتال كمري: يك مطالعه نيمه‫ تجربي

زمينه و هدف: بي‌ثباتي سگمنتال كمر از پيامدهاي كمردرد مزمن غيراختصاصي است كه به‌عنوان انتقال بيش از حد بين مهره‌اي و حركات چرخشي تعريف مي‌شود و موجب ناتواني هاي عملكردي مي شود. هدف از مطالعه حاضر تعيين تاثير تمرينات ثباتي پيشرونده با و بدون تمرينات تنفسي بر متغيرهاي فشار كف پايي در بيماران مبتلا به بي ثباتي سگمنتال كمري بود. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي تك سو كور با طرح پيش آزمون پس آزمون و با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش، مردان كارمند شهر همدان مبتلا به بي ثباتي كمر بودند كه بصورت در دسترس انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه هاي پژوهش از آزمون توانايي ايستادن روي يك پا به مدت 30 ثانيه و تست هاي بي ثباتي كمر (مثبت شدن سه تست از پنج تست) استفاده شد. آزمودني ها در دو گروه تجربي (گروه تمرينات تركيبي ثبات مركزي تنفسي (CCSRE) و گروه تمرينات ثبات مركزي (CSE) و يك گروه كنترل به صورت تصادفي قرار گرفتند. متغيرهاي توزيع فشار كف پايي با استفاده از دستگاه فوت اسكن مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس با اندازه‌گيري تكراري تحليل شد(0/05 p). يافته ها: نتايج نشان داد تغييرات نيروي عكس العمل عمودي زمين در گروه CCSRE (P=0/016)، مركز فشار (قدامي خلفي) در گروه  CSE(P=0/001) و گروه CCSRE (P=0/001)، مركز فشار (داخلي-خارجي) در گروه CSE (P=0/007 و گروه CCSRE (0/033=p) و محدوده جابجايي در گروه CSE (P=0/014) نسبت به پيش آزمون، معنادار بود. همچنين نتايج بين گروهي (تعامل گروه در زمان) در متغيرهاي مؤلفه نيروي عكس العمل عمودي زمين، مركز فشار (داخلي خارجي) و (قدامي خلفي) و محدوده جا‌بجايي، تفاوت معنادار آماري را نشان داد (0/05 p). نتيجه گيري: بر اساس يافته ها توصيه مي شود از تركيب تمرينات تنفسي و ثبات مركزي در توانبخشي و درمان بيماران مبتلا به بي ثباتي كمر استفاده شود.