الگوي ارزيابي خط مشي هاي امنيت عمومي در فرماندهي انتظامي جمهوري اسلامي ايران

زمينه و هدف: امروزه امنيت يكي از ضروري ترين نيازهاي بشر و عامل مهمي براي رشد و توسعه فرهنگي، اجتماعي، اخلاقي و اقتصادي بوده و زمينه‌اي براي موفقيت ها و پيشرفت‌ها به‌شمار مي‌آيد. اين پژوهش با هدف ارائه الگوي ارزيابي خط‌مشي‌هاي امنيت عمومي در فرماندهي انتظامي انجام شد. روش‌شناسي‌: اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردى و از نظر ماهيت، توصيفي- همبستگى است. همچنين شيوه گردآوري داده‌ها، پيمايشى با ابزار پرسش‌نامه و جامعه آماري شامل كارشناسان‌ارشد فرماندهي انتظامي و كارشناسان حوزه امنيت به تعداد نامحدود بود. حجم نمونه براساس فرمول كوكران، 384 نفر و نمونه‌گيري به روش دردسترس انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته مشتمل بر 64 پرسش برگرفته از شاخص‌هاي الگوي ارائه‌شده توسط رمضان شمس و همكاران (1400) بود. مقدار ضريب آلفاي كرونباخ برابر با 0.977 محاسبه شد و روايي سازه ابزار توسط تحليل عاملي تأييدي با استفاده از الگويابي معادلات ساختاري به تأييد رسيد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي تأييدي انجام‌شده حكايت از تأييد الگو با سه بُعد، 14 مؤلفه و 64 شاخص از نظر جامعه آماري داشت. ابعاد الگو شامل بُعد «ارزيابي پيش از اجرا» با بار عاملي 0.921، بُعد «ارزيابي حين اجرا» با بار عاملي 0.952 و بُعد «ارزيابي پس از اجرا» با بار عاملي 0.907 تأييد شد. نتيجه‌گيري: فرماندهي انتظامي مي‌تواند با الهام و تقويت الگوي احصاءشده و بهره‌گيري از مفهوم خط‌مشي‌هاي امنيت عمومي و برنامه‌ريزي‌هاي آتي، در فضاي مناسب‌تري براي رسيدن به هدف برقراري نظم و ارتقاء احساس امنيت در جامعه قرار گيرد.