طراحي شبكه توزيع استوار با در نظر گرفتن عدالت در توزيع محصولات تحت شرايط عدم‌قطعيت فازي (مطالعه موردي: استان تهران)

طراحي شبكه توزيع از جمله اقدامات مهمي است كه بايد توسط مديريت زنجيره‌تأمين اتخاذ شود. تصميمات مرتبط با طراحي شبكه توزيع همواره در شرايط وقوع ريسك‌هاي مختلف و به ويژه عدم‌قطعيت اتخاذ مي‌شوند، از اين رو نياز است كه روشي نظام‌مند به منظور مقابله با چنين ريسك‌هايي به كار گرفته شود. در اين پژوهش يك شبكه توزيع رو به جلو و پنج سطحي با هدف حداقل كردن هزينه‌هاي كل، مجموع اثرات زيست‌محيطي و برقراري عدالت اجتماعي از طريق حداقل كردن حداكثر كمبود محصولات در مناطق مشتري در نظر گرفته شده است. همچنين مسأله تحت شرايط عدم‌قطعيت فازي مدلسازي شده است كه نتايج خروجي حاصل از حل هر دو مدل قطعي و غيرقطعي مقايسه شده‌اند. لازم به ذكر است كه روش برنامه‌ريزي استوار امكاني به منظور مقابله با عدم‌قطعيت به كار گرفته شده است. در مدل استوار ارائه‌ شده پارامترها به صورت اعداد فازي در نظر گرفته شده‌اند و همچنين سطوح اطمينان بهينه نيز به كمك روش بهينه‌سازي استوار تعيين شده‌اند. از سوي ديگر به منظور كسب اطمينان از عملكرد و اعتبار مدل ارائه شده، يك مطالعه موردي بر مبناي دنياي واقعي به مدل رياضي اعمال شده است و نتايج با خروجي‌هاي حاصل از شبيه‌سازي مسأله مقايسه شدند. نتايج حاكي از اين است كه در نظر گرفتن عدم‌قطعيت در شبكه توزيع در كوتاه مدت منجر به افزايش هزينه‌‌ها مي‌گردد اما در طولاني مدت سبب افزايش آمادگي شبكه توزيع در برابر ريسك‌ها و كاهش هزينه‌ها به خصوص هزينه‌هاي مواجهه با ريسك، فروش از دست رفته و نگهداري از موجودي مي‌شود.