رابطه بين سبك والدگري هليكوپتري با عملكرد تحصيلي در دانش آموزان: نقش واسطه اي خودكنترلي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي خودكنترلي در رابطه بين والدگري هليكوپتري با عملكرد تحصيلي دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر ري استان تهران در سال تحصيلي1399-1398 بود كه 357 نفر از آنها به شيوه نمونه گيري  دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه خودكنترلي كندال و ويلكاكس، پرسشنامه والدگري هليكوپتري ليموين و باچانان و پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور بود. بر اساس مدليابي معادلات ساختاري، نقش واسطه اي خودكنترلي در رابطه بين والدگري هليكوپتري و عملكرد تحصيلي تأييد شد (0/45=t 2 ،GOF). همچنين آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه بين والدگري هليكوپتري و خودكنترلي رابطه منفي(0/35=r) ، بين خودكنترلي و عملكرد تحصيلي رابطه مثبت (0/28=r) و بين والدگري هليكوپتري و عملكرد تحصيلي رابطه منفي وجود دارد(0/39=r). بنابراين پيشنهاد مي شود متخصصان سلامت روان و آموزش و پرورش به نقش والدگري هليكوپتري و خودكنترلي جهت بهبود عملكرد تحصيلي توجه ويژه اي نمايند.