طراحي الگوي مطلوب يادگيري تركيبي در دانشگاه پيام‌نور

پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي آموزش تركيبي در دانشگاه پيام‌نور انجام پذيرفته است. بر اين اساس رويكرد پژوهش، از نوع كيفي به شيوه تحليل محتواي كيفي و از نوع عرفي استفاده شده است، بدين منظور براي بررسي پيشينه پژوهش و جمع‌آوري داده‌هاي متناسب با هدف پژوهش از منابع موجود در پايان‌نامه‌ها، كتابخانه، طرح‌هاي پژوهشي و مقالات موجود در پايگاه‌هاي اطلاعات داخل و خارج كشور استفاده شد. روند پژوهش ابتدا با مصاحبه متخصصان حوزه آموزش، برنامه‌ريزي و آموزش تركيبي آغاز شد بدين منظور 25 نفر در داخل و خارج از دانشگاه استفاده شد و در ادامه به بررسي مقالات، منابع و اسناد به ترتيب كل مطالعات مرتبط با كليد واژه‌ها شامل 89 مورد بدست آمد، پس از بررسي منابع 35 اثر نامرتبط حذف گرديد، بنابر‌اين در اين پژوهش 54 منبع جهت بررسي انتخاب شد. پس از گردآوري داده‌ها، يافته‌‌ها و نتايج پژوهش‌ها به تفكيك استخراج و مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. نتايج جهت پاسخگويي به سؤالات پژوهش در رابطه با الگوي مطلوب آموزش تركيبي در دانشگاه پيام‌نور به شرح ذيل بدست آمد كه شامل 6 مؤلفه و 37 شاخص مي‌باشد كه به ترتيب شامل عناصر آموزش تركيبي 5 شاخص، ويژگي‌ها 7 شاخص، كيفيت 6 شاخص، نكات قوت 6 شاخص، موانع و چالش 7 شاخص، شرايط عملياتي 6 شاخص تعيين گرديد. فلذا استفاده از مدل ارائه شده در بهبود و اثر‌بخشي آموزش و يادگيري در دانشگاه پيام‌نور مؤثر خواهد بود.