ارائه مدلي براي ارزيابي موفقيت تجاري سازي فناوري

شواهد متعدد از سراسر دنيا نشان مي دهد، درصد اندكي از فناوري ها در زمينه تجاري سازي به موفقيت دست يافته اند. يكي از راهكارهاي ارائه شده براي برطرف كردن مشكل تجاري سازي، ارزيابي موفقيت تجاري سازي فناوري ها، قبل از اجراي طرح است. هدف پژوهش حاضر، شناسايي عوامل موثر بر تجاري شدن موفق فناوري و تعيين اهميت نسبي اين عوامل براي ايجاد يك مدل ارزيابي موفقيت تجاري سازي فناوري است. با استفاده از مرور مباني نظري و پيشينه پژوهش، 38 مؤلفه موثر بر موفقيت تجاري سازي فناوري استخراج و در 4 بُعد: مشخصات فني، مشخصات مالي و اقتصادي، مشخصات بازار و قوانين و تاييديه ها، دسته بندي گرديد. براي پالايش و ارزيابي تناسب عوامل استخراج شده با زمينه ها و شرايط واقعي تجاري سازي فناوري، از روش دلفي فازي با نظر سنجي از 18 خبره منتخب، استفاده گرديد كه در نتيجه 32 مولفه در 4 بُعد شناسايي شد. سپس اهميت نسبي هريك از مولفه ها و ابعاد موثر بر موفقيت تجاري سازي، بر اساس روش فرآيند تحليل شبكه اي (ANP) تعيين شد. در اين راستا مشخصات بازار به عنوان مهم ترين بُعد اثرگذار بر موفقيت تجاري سازي فناوري مشخص گرديد و پس از آن ابعاد: مشخصات فني، مشخصات مالي و اقتصادي و قوانين و تاييديه ها، بترتيب رتبه دوم، سوم و چهارم اهميت را بدست آوردند. در نهايت با بهره گيري از وزن هاي اولويت عوامل موفقيت تجاري سازي، يك مدل ارزيابي براي تجاري سازي فناوري، ارائه شد.