نقش تعديل‌كننده راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در رابطه بين كمال‌گرايي معنوي/مذهبي با شاخص‌هاي سلامت رواني و نشانه‌هاي افسردگي و اضطراب

زمينه: پژوهش‌هاي پيشين به طورگسترده نشان داده‌اند كه كمال‌گرايي ناسازگارانه با هيجان‌هاي منفي بيشتر، اضطراب، خصومت و شرم و همچنين با هيجان‌هاي مثبت كمتر، حرمت خود پايين و بهزيستي كمتر مرتبط است. در مقايسه با اين نوع كمال‌گرايي، كمال‌گرايي معنوي/مذهبي به تازگي به‌عنوان نوعي سازگارانه از كمال‌گرايي معرفي شده اما تحقيقات اندكي روي اثرات اين نوع كمال‌گرايي بر سلامت روان و نشانه‌هاي افسردگي و اضطراب انجام گرفته است. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش تعديل‌كننده راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در رابطه بين كمال‌گرايي معنوي/مذهبي با شاخص‌هاي سلامت رواني و نشانه‌هاي افسردگي و اضطراب بود. روش: تعداد 510 نفر (381 زن، 126 مرد) در اين پژوهش شركت كردند. از شركت‌كنندگان خواسته شد مقياس سلامت رواني (ويت و وير، 1983)، مقياس افسردگي اضطراب استرس (لاويباند و لاويباند، 1995)، مقياس كمال‌گرايي معنوي/مذهبي (بشارت، 1397) و پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان (گارنفسكي و كرايج، 2006؛ گارنفسكي و همكاران، 2001) را تكميل كنند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون تعديلي سلسله مراتبي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه كمال‌گرايي معنوي/مذهبي با بهزيستي روانشناختي رابطه مثبت معنادار و با درماندگي روانشناختي رابطه منفي معنادار دارد (P 0/01). علاوه بر اين، اگرچه رابطه بين كمال‌گرايي معنوي/مذهبي و شاخص‌هاي سلامت رواني توسط راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان تعديل نشد ولي رابطه اين نوع كمال‌گرايي و اضطراب توسط راهبردهاي سازش‌نايافته تنظيم هيجان تعديل شد( P 0/01). نتيجه‌گيري: كمال‌گرايي معنوي/مذهبي بعدي سازگارانه از كمال‌گرايي است و افرادي كه درجات بالاتري از اين نوع كمال‌گرايي را تجربه مي‌كنند در هنگام تجربه شكست در رسيدن به كمالات معنوي و مذهبي دچار عواطف منفي، اضطراب و افسردگي نمي‌شوند. حال اگر برخي از اين افراد، براي تنظيم هيجان‌هاي ناخوشايند خود كه مي‌تواند به دلايلي غير مرتبط با اين نوع كمال‌گرايي پديد آمده باشد، از راهبردهاي سازش‌نايافته تنظيم هيجان استفاده كنند، اضطرابشان افزايش مي‌يابد.