مروري جامع بر سيستم‌هاي ذخيره‌سازي خورشيدي بستر متراكم مبتني بر حرارت محسوس

انرژي حرارتي خورشيدي منبع فراوان و بي نظير تجديدپذير است كه اگر با واحدهاي ذخيره سازي تركيب شود به عنوان گزينه اي جذاب و قابل رقابت با تجهيزات متعارف مطرح مي شود. سيستم ذخيره سازي بستر متراكم (PBSS) يكي از روش هاي ذخيرۀ انرژي گرمايي خورشيدي است كه به دليل سادگي و مقرون به صرفه بودن، براي كاربردهاي گرمايش گلخانه ها، خشك كردن محصول و گرمايش فضا استفاده مي شود. در اين مطالعه پارامترهاي تاثيرگذار بر عملكرد PBSSها و پارامترهاي استفاده شده براي ارزيابي عملكرد آن‌ها شرح داده شده اند. در ادامه به ارزيابي اقتصادي و برخي از كاربردهاي PBSS پرداخته شده است. از ميان دو نوع بستر ثابت و بستر سيال، اگرچه سيستم‌هاي بستر سيال نرخ‌هاي بالاتري از انتقال گرما و جرم را ارائه مي‌كنند اما مشكلات فني بيشتري در طراحي و ساخت دارند. از ميان دو نوع جريان شعاعي و جريان محوري، سيستم شعاعي مي تواند بازدهي مشابه سيستم محوري را با هزينه بيشتر بدست آورد. از ميان مواد جامد مورد استفاده در بستر ثابت، چدن بالاترين سطح چگالي انرژي را داراست، اما سنگريزه ها به دليل دوره برگشت هزينه كمتر نسبت به چدن، توصيه مي شوند. برخي مقالات، عملكرد ماسه را از بقيه مواد بهتر دانستند. هندسه مستطيلي براي سطح مقطع مخزن ذخيره سازي كمترين هزينه واحد ذخيره سازي را دارد، اما افت فشار زيادي را به علت اثرات گوشه اي ايجاد مي كند. در يك مطالعه كه از PBSS براي كشت گلخانه اي در طول شب استفاده كردند، به اين نتيجه رسيده اند كه اگر سيستم سه ماه در سال كار كند، دوره بازپرداخت هزينه پنج سال خواهد بود.