عوامل مؤثر در زيان بحران بانكي با تأكيد بر چهارچوب‌هاي سياستي

هدف اين مطالعهٔ شنـاسايي عـوامل مؤثر در زيان بحـران بانكي به‌ويژه متغيـرهاي چهارچوب سيـاستي بـراي ۱۲ كشـور نمونهٔ موردمطالعه طي دورهٔ زمـاني ۱۹۸۰-۲۰۱۹ است. بدين منظور، با استخراج روند‌هاي پيش از بحران و پس از بحران براي GDP حقيقي كشورها، مقدار زيان در توليد براي سال بحراني و سه سال بعد از آن محاسبه شد. سپس مدل تحقيق به دو صورت مدل پايه و مدل با درنظرگرفتن متغيرهاي چهارچوب سياستي، به روش شبه‌حداكثر راست‌نمايي پواسون (PPML) برآورد شد. نتايج برآورد مدل پايه نشان داد كه متغيرهاي GDP سرانهٔ حقيقي، تورم، نسبت اعتبارات بانكي به GDP تأثير مثبت و معنا‌دار و متغيرهاي درجهٔ بازبودن مالي و مخارج احتياطي دولت تأثير منفي و معنادار در مقدار زيان توليد ناشي از بحران بانكي دارند. همچنين نتايج برآورد مـدل‌هاي مختلف با حضور هريك از متغيرهاي قوانين مالي، رژيم‌هاي ارزي، استقلال، و محافظه‌كاري بانك مركزي نشان داد كه به‌جاي اتخاذ سياست‌هاي سخت‌گيرانه و انعطاف‌ناپذير براي مديريت بحران، استفاده از سياست‌هاي منعطف‌تر مانند داشتن بودجه‌اي متوازن، انتخاب رژيم ارزي ميخكوب نرم (رژيم ارزي مياني)، و داشتن بانك مركزي با درجهٔ كمتري از استقلال و محافظه‌كاري براي مديريت بحران بانكي و كاهش زيان‌هاي توليد ناشي از وقوع آن مناسب‌تر خواهد بود.