ژئوشيمي مولكولي و مطالعه زيست نشان گرها در سازند گرو، غرب ايران

سازند گرو يكي از سنگ هاي منشأ نفتي مهم در حوضه زاگرس در غرب ايران است كه مطالعات زمين شناسي متعددي روي آن انجام گرفته است. با اين وجود مطالعه پيش رو سعي دارد كه زيست نشان گرها وابسته به منشأ مواد آلي، بلوغ حرارتي و سن زمين شناسي را در نمونه هاي بيتومن استخراج شده از نمونه هاي رخنمون سطحي از سازند گرو را مورد مطالعه قرار دهد. آناليز زيست نشان گرها با استفاده از تكنيك كروماتوگرافي گازي و كروماتوگرافي گازي طيف سنجي جرمي انجام شده است. مطالعه زيست نشان گرهاي استران (نسبت C28 به C29) در بيتومن حاكي از اين است كه سازند گرو طي شكوفايي فيتوپلانكتوني دوره كرتاسه تشكيل شده است و ماده آلي آن عمدتاً متشكل از پلانكتون هاي جلبكي و باكتريايي و نيز مقدار كمي مواد آلي گياهي جابه جا شده از خشكي است كه نهايتاً در يك حوضه رسوبي كربناته ته نشست يافته است. به دليل حاكميت شرايط احيايي در محيط رسوبي، بيتومن استحصالي غني از تركيبات نيتروژن گوگرد اكسيژن و آسفالتن است. با توجه به نتايج درصد اجزاي بيتومن انتظار زايش نفتي از نوع آروماتيك آسفالتيك مي رود. اين يافته ها مبين رخداد  فرآنيد هاي دگرسايي بر روي مواد آلي اين سازند مي باشد. در اثر دگرسايي يك نوع بيتومن جامد و غيرقابل حل، به نام بايوبيتومن تشكيل شده است. همچنين آناليز طيف سنجي جرمي ايزوتوپ پايدار كربن براي بررسي فرآيندهاي هوازدگي سطحي و ارتباط ژنتيكي بيتومن استحصالي با ماده آلي موجود در سازند گرو به كار رفته است. هوازدگي سطحي و آب شويي به واسطه حذف مقداري از اجزاء اشباع و آروماتيك سبك، باعث شده است كه در تركيب ايزوتوپ كربن در كروژن و بيتومن ناهمخواني وجود داشته باشد. ميزان بلوغ حرارتي مواد آلي تقريباً بالا است و سنگ منشأ گرو در اوايل پنجره توليد نفت قرار دارد.