بررسي وضعيت هيدروژئوشيميايي آبخوان دشت خانميرزا در ارتباط با سازندهاي زمين‌شناسي (استان چهارمحال و بختياري)

آبخوان خانميرزا در دشت خانميرزا و در جنوب لردگان در استان چهارمحال و بختياري واقع شده ‌است. اين منطقه از نظر زمين‌ ساختاري در زون زاگرس چين خورده و در جنوب گسل دنا قرار دارد. مطالعات صحرايي و پتروگرافي دال بر حضور سازندهاي زمين‌شناسي متنوع (آهك، دولوميت، رس، گچ، نمك، ماسه‌سنگ و سنگ‌هاي آذرين) از پركامبرين تاكنون مي‌باشد. بررسي سه دوره آناليز شيميايي 16 حلقه چاه طي سال هاي 1395-1396 و بررسي داده هاي هيدروژيوشيميايي يه دوره 10 ساله نشان دهنده روند كاهشي كيفيت آب در بخش هاي مركزي و شرقي دشت مي باشد. پهنه بندي مكاني پارامترهاي شيميايي نمايانگر سير تكامل ژئوشيميايي آب زيرزميني دشت خانميرزا از تيپ بي كربناته كلسيك (منيزيك) با غلظت املاح كم در مناطق تغذيه شمال غربي و جنوب شرقي آغاز و به تيپ كلروسديك در منطقه تخليه مركزي دشت خاتمه پيدا مي‌كند. نسبت‌هاي يوني دشت خانميرزا انحلال ژيپس و نفوذ آب‌شور در اطراف گسل و مركز دشت را نشان مي‌دهد. نتايج آناليز عناصر سنگين دال بر غلظت بالاي 0.08 تا 0.11 = As ، 0.52 تا 0.46 ,Co ,تا 0/51 تا0.43= 0/51 تا،0/43 - 83/17Cd , تا 1/43,Fe-60/57تاpb-0/96تا چندين برابر استاندارد جهاني در آبخوان مي‌باشد. وجود وضعيت تكتونيكي و چينه‌ شناسي منطقه مهمترين عامل آلايندگي آب زيرزميني به عناصر سنگين مي‌باشد. حضور سكانس‌هاي از سازندهاي تبخيري هرمز در شرق حوزه، و حضور سازندهاي رسي و ماندگاري آب در بخش مركزي حوزه باعث شوري و تجمع عناصر سنگين در دشت خانميرزا شده ‌است.