تأثير تمرين تناوبي طولاني‌‌مدت شديد بر محتواي درون سلولي پروتئين‌هاي MAFbx و MuRF1 در بطن چپ قلب رت‌هاي مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: پروتئين‌هاي MAFbx و MuRF1 عوامل مهم در مسير يوبي‌ كوئيتين و مسئول آتروفي عضلاني هستند. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير تمرين تناوبي طولاني‌‌مدت پرشدت (HIIT) بر محتواي درون سلولي پروتئين‌هاي MAFbx و MuRF1 در بطن چپ قلب رت‌هاي مبتلا به ديابت نوع دو است. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 18 سر رت نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ‌داولي با ميانگين وزن 20±270 گرم انتخاب شدند. 12 سر از رت‌ها از طريق تزريق درون صفاقي محلول‌هاي استرپتوزوتوسين و نيكوتين‌آميد ديابتي شدند. اين رت‌ها به روش تصادفي به 2 گروه، تمرين ديابتي و كنترل ديابتي (هر گروه 6 سر) تقسيم شدند؛ يك گروه كنترل سالم (6 سر) نيز در نظر گرفته شد. گروه تمريني 4 روز در هفته، به‌مدت 8 هفته به HIIT پرداختند. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 23 و آزمون‌هاي آنواي يك‌طرفه و تعقيبي توكي استفاده‏ شد. يافته‌ها: محتواي پروتئين MAFbx به‌دنبال 8 هفته HIIT، كاهش معني‌داري را نشان داد (0.0001=P)؛ آزمون تعقيبي توكي نشان داد اين تغيير معني‌دار بين جفت گروه‌هاي تمرين ديابتي و كنترل ديابتي و همچنين بين جفت گروه‌هاي كنترل ديابتي و كنترل سالم است (0.0001=P). محتواي پروتئين MuRF1 كاهش معني‌داري را نشان داد (0.0001=P)؛ اين تغيير معني‌دار بين جفت گروه‌هاي تمرين ديابتي و كنترل ديابتي، گروه‌هاي تمرين ديابتي و كنترل سالم و همچنين گروه‌هاي كنترل ديابتي و كنترل سالم بود (0.0001=P). نتيجه‌گيري: به ‌نظر مي‌رسد HIIT، با كاهش محتواي پروتئين‌هاي MAFbx و MuRF1 در قلب آزمودني‌هاي ديابتي روند آتروفي و اتوفاژي كارديوميوست‌هاي را مهار كند.