شبكۀ ارتباطي راهبردهاي كارآفرينان خط‌مشي در نظام خط‌مشي‌گذاري عمومي ايران

در اين نوشتار، نتايج بررسي راهبردهاي كارآفرينان خط‌مشي در فضاي خط‌مشي‌گذاري عمومي ايران، با استفاده از تكنيك ديماتل، ارائه شده است. هدف پژوهش، بر اساس مسئله اصلي پژوهش، شناسايي و كشف روابط علّي و برآورد ميزان تأثير و تأثر و در نهايت ارائه يك نقشه شبكه ارتباطي از راهبردهايي بود كه به زعم مشاركت‌كنندگان توسط كارآفرينان خط‌مشي در فضاي خط‌مشي‌گذاري عمومي ايران به منظور ارائه نوآوري‌هاي سياستي به كار گرفته مي‌شود. روش تحقيق كاربردي از نوع توصيفي بود و انتخاب خبرگان به صورت نمونه‌گيري هدفمند يا قضاوتي به تعداد 20 نفر مبتني بر راهبردهاي بيشينه تنوع و گلوله برفي انجام گرفت. به اين منظور ابتدا به بيان مباني نظري و مفاهيم كارآفريني خط‌مشي جهت شناسايي راهبردهاي كارآفرينان خط‌مشي در پيشينه پژوهشي موضوع پرداخته شده است. سپس، به كمك تكنيك ديماتل، راهبردهاي مستخرج از مصاحبه‌هاي خبرگان، به منظور كشف روابط علّي، در ساختاري مبتني بر نظريه گراف، اولويت‌بندي و نقشه شبكه ارتباطي آنان ترسيم شد. بر مبناي نتايج اين پژوهش، ضمن ارائه الگوي شبكه ارتباطي راهبردهاي كارآفرينان خط‌مشي در نظام خط‌مشي‌گذاري عمومي ايران، راهبردهاي «مديريت ارتباطي، بهره‌برداري از رسانه‌ها، و ترغيب و متقاعد كردن مخاطبان به كمك قدرت خطابه» تأثيرگذارترين و «تغيير بازيگران و نهاد ذي‌حق در رسيدگي به مسئله براي كنار زدن مخالفان» تأثيرپذيرترين راهبرد كارآفرينان خط‌مشي شناسايي شد.