تخميني از جريان هاي سطحي تنگه هرمز با استفاده از مدل GMDH

شناخت جريان‌هاي سطحي يكي از موضوعات اساسي در اقيانوس‌شناسي است. اين جريان‌ها براثر عوامل مختلفي از قبيل حضور باد غالب، چرخش زمين و تغيير در چگالي آب دريا به وجود مي‌آيند. در اين مطالعه به پيش‌بيني جريان‌هاي سطحي تنگه هرمز با استفاده از مدل GMDH پرداخته شده است. براي راه‌اندازي اين مدل، داده‌هاي سري زماني سرعت جريان سطحي اين حوضه با گام ميانگين زماني 5 روزه به‌كار برده شده است. براي بررسي محدوده‌هاي سطحي مؤثر بر جريان‌هاي تنگه هرمز، حوزه خليج‌فارس به 11 محدوده تقسيم شد. سپس با استفاده از تحليل رگرسيوني و مدل GMDH و 11 محدوده مشخص شده، سه ناحيه حواشي تنگه هرمز كه بر جريان‌هاي سطحي اين تنگه مؤثرتر هستند، انتخاب شد. در ادامه با استفاده از الگوي تبادل آب جونز و همكاران كه در سال 2003 ارائه شده، تركيبات مختلفي از سه ناحيه مشخص شده استخراج و به‌عنوان ورودي مدل GMDH به‌كار برده شدند. نتايج نشان مي‌دهد كه تركيب اين سه ناحيه و استفاده از الگوي جريان‌هاي جونز سبب كاهش شاخص خطاي پيش‌بيني نسبت به حالت قبل از تركيب آن‌ها مي‌شود. در ادامه به علت حضور گردابه‌هايي پاد ساعتگرد در مقياس حوضچه‌اي در ماه‌هاي مارس تا جولاي، كارايي مدل با حذف اين ماه‌ها مورد بررسي قرار گرفته شد كه دقت مدل با اين روش كاهش يافت. در انتها با دسته‌بندي داده‌ها مشخص شد كه مدل GMDH دقت مناسبي در پيش‌بيني سرعت‌هاي بالا دارد.