كليدواژه :
تبخير-تعرق , تابش , فائو-پنمن-مانتيث , واسنجي , يزد
چكيده فارسي :
هدف اين مطالعه مقايسه و واسنحي پنج روش مختلف تخمين تبخير-تعرق گياه مرجع در مقياس دادههاي نهساله روزانه در استان يزد ميباشد. روشهاي انتخاب شده شامل هارگريوز- ساماني HS، پريستلي - تيلور PT، تورك Turc، مك كينگ MK و دالتون D بودند. براي اين منظور از اطلاعات ده ايستگاه هواشناسي سينوپتيك در دوره آماره 2010 تا 2018 استفاده شد. نتايج روشها مذكور با روش FPM-56 مورد ارزيابي قرار گرفت. همچنين با استفاده از روش FPM-56 روشهاي مذكور براي ايستگاههاي موردمطالعه واسنجي شدند. براي ارزيابي نتايج از معيارهاي آماري RMSE, NS, SI, MAE, R^2 استفاد شد. نتايج نشان داد كه قبل از واسنجي نتايج روشهاي مختلف اختلاف زيادي با FPM-56 دارند. تنها مدل قابل قبول قبل از واسنجي مدلHS بود. بعد از واسنجي نتايج مدل ها بهبود يافت و مدل D كه قبل از واسنجي بدترين مدل بود، بعد از واسنجي بهترين مدل تخمين تبخيرتعرق در استان يزد در بين پنج روش منتخب شناخته شد. مقادير ميانه مدل D قبل از واسنجي RMSE=4/21, SI=0/83, NS=-1/99, R^2=0/84, MAE=3/83 و بعد از واسنجي RMSE=1/02, SI=0/22, NS=-0/72, R^2=0/86, MAE=0/83 بدست آمد. بعد از واسنجي مدل هاي Turc، PT و MK باتوجهبه شاخص هاي آماري خطا و NS و همجنين مقادير R^2 در رده هاي بعدي بهترين مدل قرار گرفتند.