تاثير آرايش هندسي شمع‌ها در آبشكن باز ميله‌اي دو رديفه بر توپوگرافي بستر و مقايسه آن با ‏آبشكن يك‌رديفه ‏

در اين پژوهش تغييرات توپوگرافي بستر حول آبشكن‌هاي باز ميله‌اي يك‌رديفه و دورديفه به‌صورت آزمايشگاهي مورد ‏بررسي قرار گرفت. در اين آزمايش‌ها تاثير عدد فرود، درصد بازشدگي آبشكن، آرايش هندسي شمع‌ها بصورت در ‏امتدادهم و زيگزاگي و فاصله دورديف شمع‌ها بر تغييرات توپوگرافي بستر بررسي شد. نتايج نشان داد كه تاثير افزايش عدد ‏فرود بر حداكثر عمق آبشستگي در آبشكن‌هاي دو رديفه در امتداد هم بيشتر از زيگزاگي است. بطوريكه با افزايش عدد ‏فرود از 0.22 تا 0.3، عمق حداكثر آبشستگي در آبشكن دو رديفه درامتداد هم 86 درصد بيشتر از آبشكن زيگزاگي مي ‏گردد. نتايج حاصله همچنين بيانگر آنست كه براي مقادير مختلف درصد بازشدگي آبشكن ها مقدار حداكثر عمق آبشستگي ‏در آبشكن دو‌رديفه در امتداد هم حدود 85 درصد بيش از آبشكن دو رديفه زيگزاگي است. ليكن با كاهش درصد بازشدگي ‏از 70% به 30% در آبشكن باز دورديفه در امتداد هم‎ ,‎و زيگزاگي نرخ افزايش حداكثر عمق آبشستگي تقريبا شبيه هم مي ‏باشد. ‏