زيست‌توده‌هاي ليگنوسلولزي: منابعي تجديدپذير براي توليد اتانول زيستي

مقدمه: سوخت‌هاي فسيلي به‌دليل ايجاد آلودگي‌هاي فراوان در محيط، جان انسان‌ها و ديگر موجودات كره زمين را تهديد مي‌كنند. باوجود تغييرات اقليمي و آلودگي‌هاي فراوان، تعداد چشمگيري از كشورهاي جهان هنوز از اين سوخت‌هاي آلاينده استفاده مي‌كنند؛ بنابراين، يافتن سوخت‌هاي جايگزين و پاك دغدغة بسياري از پژوهشگران است. يكي از متداول‌ترين اين سوخت‌ها، اتانول است كه به‌علت گروه‌هاي هيدروكسيل بيشتر و نداشتن گوگرد و نيتروژن در ساختار خود، تميزتر مي‌سوزد كه هم به روش شيميايي و هم به روش زيستي به دست مي‌آيد. تاكنون چهار نسل از اتانول زيستي معرفي شده‌اند كه توليد آنها از تركيبات ليگنوسلولزي با عنوان نسل دوم شناخته مي‌شود. اين تركيبات شامل زيست‌تودة كشاورزي يا صنعتي‌اند كه ازنظر زيست‌محيطي پايدار و ازنظر اقتصادي مقرون‌به‌صرفه هستند. مواد و روش‏‏ها: رويكرد كلي اين مقاله به‌صورت مقالة مروري روايتي است و تا حد امكان در جستجوي مطالب، رويكرد جستجوي منطقي در پيش گرفته شد. در جمع‌بندي و تجزيه و تحليل نهايي اطلاعات سعي شد در هر بخش، از رويكرد مقايسه‌اي بين روش‌هاي مختلف بيان‌شده استفاده شود. نتايج: از ميان چهار نسل‌ موجود، نسل دوم اتانول زيستي، به‌دليل عدم رقابت با غذاي انسان و قابليت صنعتي‌شدن بيشتر نسبت به نسل سوم و چهارم، شايان توجه قرار گرفته است؛ درنتيجه، بررسي دقيق فرايند توليد اتانول زيستي نسل دوم از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. شناخت درست اجزاي تركيبات ليگنوسلولزي، بهينه‌سازي روش‌هاي پيش‌تيمار و يافتن روش هيدروليز و تخمير با بازده بالا ازجمله مواردي‌اند كه بايد به دقت بررسي شوند تا اين فرايند را از لحاظ صنعتي مقرون‌به‌صرفه كند. بحث و نتيجه‏گيري: باوجود پژوهش‌هاي گسترده براي انتخاب مناسب‌ترين ميكروارگانيسم در مرحله تخمير، همچنان ساكارومايسس سرويزيه و زايموموناس موبيليس در صدر بررسي‌ها قرار دارند.