چينه نگاري سكانسي و رابطه آن با كيفيت مخزني سازند سروك در يكي از ميدان‌هاي نفتي جنوب غربي حوضه زاگرس

در اين مطالعه، جهت بررسي چينه نگاري سكانسي و تأثير آن بر كيفيت مخزني سازند سروك، 3 چاه از يك ميدان نفتي در دشت آبادان مورد مطالعه قرار گرفت. سازند سروك در اين چاه ها، با مرزي تدريجي و پيوسته روي سازند شيلي كژدمي قرار گرفته است. مرز بالايي اين سازند با سازند شيلي لافان به صورت ناگهاني و ناپيوسته مي باشد. در مجموع 11 رخساره در سازند سروك شناسايي شد كه در زيرمحيط هاي حوضه، رمپ بيروني، رمپ مياني و رمپ دروني ته نشست پيدا كرده اند. بر اساس شواهدي چون وجود خاك ديرينه، برشي شدن، تخلخل هاي متئوريك و كارستي شدن، 5 ناپيوستگي در اين چاه ها شناسايي شد كه عبارت اند از: ناپيوستگي سنومانين زيرين، ناپيوستگي سنومانين مياني، ناپيوستگي مرز سنومانين تورونين و ناپيوستگي تورونين مياني. با توجه به رخساره هاي شناسايي شده، ناپيوستگي ها، نمودار لاگ گاما و مشاهده مغزهها، 4 سكانس رسوبي رده سوم در اين چاه ها شناسايي گرديد كه به ترتيب از قديم به جديد عبارتند از: سكانس اول به سن آلبين بالايي سنومانين زيرين، سكانس دوم به سن سنومانين مياني، سكانس سوم به سن سنومانين بالايي و سكانس چهارم به سن تورونين زيرين تا مياني. با توجه به ناپيوستگي هاي شناسايي شده، تمام مرزهاي سكانسي از نوع SB1 مي باشند، به استثناء مرز زيرين سكانس اول كه از نوع SB2 مي باشد. رخساره هاي سيستم تراكت پيشرونده سكانس هاي اول و دوم، كيفيت مخزني پاييني دارند، درحالي كه سيستم تراكت پيشرونده سكانس هاي سوم و چهارم داراي كيفيت مخزني خوب تا عالي هستند (به دليل حضور رخساره هاي روديستي دانه پشتيبان). دسته رخساره تراز بالاي سكانس هاي سوم و چهارم داراي بهترين كيفيت مخزني در اين سازند هستند. در زير ناپيوستگي ها (خصوصاً زير ناپيوستگي هاي سنومانين بالايي و مرز سنومانين تورونين) كيفيت مخزني به دليل توسعه فرايندهاي دياژنزي متئوريك )كارستي شدن و وجود تخلخل هاي قالبي و انحلال هاي وسيع و بزرگ حفره اي) افزايش قابل توجهي پيدا كرده است.