بررسي رسوبدهي حوزه‌هاي آبخيز كوچك تحت الگوي بارش و خصوصيات حوضه در اقليم خشك و نيمه‌خشك

فرسايش باراني نقش مهمي در تلفات خاك به‌ويژه در مناطق خشك و نيمه خشك با پوشش گياهي فقير ايفا مي‌كند. در اين مقاله با تحليل الگو‌ي رگبار‌‌هاي رخ داده طي 26 سال در چهار حوضه واقع در شهرستان سمنان به بررسي تأثير آنها بر الگو‌ي رسوبات فرسايش يافته از حوضه پرداخته شده است. براي اين منظور، افق‌‌‌هاي رسوبي حاصل از نمونه‌برداري رسوبات سدهاي تأخيري در سال 1396 به بارش‌هاي متناظر مرتبط شده‌اند. با توجه به وقوع بيشترين ميزان بارندگي در هر يك از چارك‌هاي بارش، هايتوگراف بارش‌ها به 4 دسته تقسيم شد. دسته منحني‌هاي تجمعي بارش با چارك مشابه در يك شكل ترسيم شده و با منحني‌هاي رسوبات و بالعكس با لحاظ كردن خصوصيات فيزيكي حوضه مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه حوضۀ علي‌آباد (با شيب كمتر و كشيدگي بيشتر) با چارك مؤثر نوع 3 بيشترين ميزان شباهت را در الگوهاي بارش و رسوب دارد و همچنين حوضۀ سولدره غربي (با بيشترين شيب و كمترين كشيدگي) با چارك مؤثر نوع 2 كمترين ميزان شباهت را در الگوهاي بارش و رسوب دارد. نتايج بيانگر نقش مهم الگوي رگبار بر الگوي رسوبات ناشي از آن است كه شباهتي تا 85 درصد را نشان مي‌دهد.