مقايسه رضايتمندي خدمت گيرندگان در پايگاه هاي سلامت دولتي و برونسپاري شده تحت پوشش مركز بهداشت جنوب تهران

زمينه و هدف: شبكه هاي بهداشت و درمان مبتني بر اصول عدالت، فناوري مناسب، همكاري بين بخشي و مشاركت مردمي ايجاد شده است. سنجش رضايتمندي بيماران به عنوان يكي از معيارهاي اساسي در تعيين كيفيت خدمات مراقبتي است. هدف از انجام اين مطالعه مقايسه ميزان رضايتمندي خدمت گيرندگان در پايگاه هاي سلامت دولتي و غيردولتي جنوب تهران در سال 1400 است. روش كار: اين پژوهش از نوع مقطعي توصيفي-تحليلي مي باشد. جهت جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته براي 400 نمونه، استفاده شد، بخش اول مشخصات دموگرافيك مراجعه كنندگان، وضعيت بيمه، محل جغرافيايي پايگاه، سيستم نوبت دهي و دفعات مراجعه و نوع پايگاه سلامت بود. بخش دوم شامل نوع و ميزان رضايتمندي از خدمات ارائه شده بود. نتايج: در پايگاه هاي دولتي بيشترين رضايتمندي مراجعين به ترتيب از خدمات واكسيناسيون، آموزش هاي پس از واكسيناسيون، زمان انتظار و فضاي فيزيكي بود. در پايگاه هاي برونسپاري شده آموزش مراقبت هاي پس از واكسيناسيون، مراقبت كودك زير يك سال، واكسيناسيون و نحوه پاسخگويي و مسئوليت پذيري به ترتيب بالاترين سطح رضايتمندي را كسب كردند. مراقبت جوانان و ميانسالان در پايگاه هاي دولتي و مراقبت جوانان در پايگاه هاي برونسپاري شده از كمترين ميزان رضايت برخوردار بوده اند. نتيجه گيري: سنجش مستمر و مكرر رضايتمندي و طراحي مداخلات بهنگام براساس نتايج حاصل در راستاي ارتقا كيفيت خدمات بهداشتي به جمعيت تحت پوشش خواهد بود.