پيش‌بيني گرايش به اعتياد دانشجويان: نقش طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم شناختي هيجان

زمينه و هدف: با توجه به مضرات و خطرات اعتياد و اينكه هر روزه افراد زيادي به دام آن گرفتار مي شوند، شناسايي متغيرهاي اثرگذار بر آن اهميت دارد. هدف اين تحقيق پيش‌بيني گرايش به اعتياد بر اساس طرحواره هاي ناسازگار اوليه و تنظيم شناختي هيجاني دانشجويان بود. روش كار: اين مطالعه از نوع مقطعي و روش تحقيق توصيفي تحليلي از نوع همبستگي بود. جامعه‌ آماري اين پژوهش را تمامي دانشجويان دانشگاه پيام نور گنبد كاووس در سال تحصيلي ۹۹-۱۳۹۸ به تعداد 3548 نفر تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي تك مرحله اي تعداد 384 دانشجو به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه‌گيري پرسشنامه هاي طرحواره هاي ناسازگار اوليه ‌(13)، نظم جويي شناختي هيجان (14) و گرايش به اعتياد (16) بود. براي تجزيه ‌و تحليل اطلاعات از روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه با استفاده از نرم‌افزار22 SPSS در سطح معناداري 0.05استفاده شد. نتايج: نتايج همبستگي بين گوش به زنگي بيش از حد (0.001 , p 0.491 r= )، هدايت شدن توسط ديگران (0.001 ,p  0.523 r= )، محدوديت هاي مختل (0.001 , p 426/ 0r= )، عملكرد مختل (0.001 , p 389/ 0r= )، انفصال (0.001 ,p 0.406r= ) و تنظيم شناختي هيجان (0.001 , p 0.475r= ) با گرايش به اعتياد بود. همچنين نتايج تحليل رگرسيون خطي چندگانه در گوش به زنگي بيش از حد (0.001 , p 0.203β= )، هدايت شدن توسط ديگران (0.001 , p 0.274β= )، محدوديت هاي مختل (0.001 , p 0.261β= )، عملكرد مختل (0.001 , p 0.229β= )،  انفصال (0.001 , p 0.193β= ) و تنظيم شناختي هيجان (0.001 , p 315/ 0β= ) به دست آمد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، با تغيير طرحواره هاي ناسازگار اوليه و بهبود تنظيم شناختي هيجاني مي‌توان ميانگين گرايش به اعتياد را پيش بيني كرد.