پايش و برآورد وسعت مناطق گرفتار حريق بخشي از كوهستان زاگرس با استفاده از تصاوير ماهوارهاي لندست

جنگل‌ها ازنظر تأمين تعادل اجتماعي و زيست‌ محيطي جايگاه فوق‌العاده مهمي در اكوسيستم دارد. بزرگ‌ترين خطر براي چنين جنگل‌هايي، آتش‌سوزي است. هرساله سطوح زيادي از جنگل‌هاي منطقۀ زاگرس در غرب ايران، دستخوش آتش‌ سوزي مي‌شود و از بين مي‌رود؛ بنابراين برآورد شكل‌ گيري و ويژگي‌هاي رفتاري آتش براي مقابله با آن بسيار مهم است. بهره‌گيري از داده‌ها و تصاوير ماهواره‌اي مناسب و در دسترس، اطلاعات مفيدي را دربارۀ شرايط پيش و پس از آتش‌سوزي عرصه‌هاي جنگلي فراهم مي‌كند. اين پژوهش، با هدف برآورد مساحت مناطق گرفتار حريق و آگاهي از كارايي، قابليت داده‌هاي ماهوارۀ لندست و شاخص‌هاي NBR و dNBR در تشخيص، ارزيابي و تهيۀ نقشه جنگل‌هاي سوخته‌شدۀ منطقۀ زاگرس انجام شد. براي اين منظور، پس از تهيۀ تصاوير لازم، آتش‌سوزي‌هاي اتفاق‌افتاده در خردادماه سال 1399 در جنگل‌هاي زاگرس با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي سنجش از دور و انجام پردازش‌هاي لازم بررسي شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان‌دهندۀ آن بود كه شاخص‌هاي NBR و dNBR اطلاعات مناسبي را درخصوص تأثير آتش‌سوزي و روند تغييرات آن در اختيار قرار مي‌دهد؛ همچنين 13685 هكتار از جنگل‌هاي زاگرس در اين آتش‌سوزي طعمۀ حريق شده‌اند.