ويژگي‌هاي شخصيتي بيماران با اقدام به خودكشي در شهر گرگان (1399)

زمينه و هدف: عوامل دخيل در شكل‌گيري افكار و اقدام به خودكشي با پيچيده‌تر شدن تعاملات اجتماعي و افزايش احتمال بروز آن در جوامع مختلف منجر به تلاشي جهاني در جهت كنترل و بهبود اين مشكل اجتماعي شده است. اين مطالعه به منظور تعيين ويژگي‌هاي شخصيتي در اقدام به خودكشي مراجعين به بخش‌هاي اورژانس مراكز آموزشي درماني پنجم آذر و شهيد صياد شيرازي گرگان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه مورد – شاهدي روي 80 فرد اقدام كننده به خودكشي و 80 فرد سالم مراجعه كننده به بخش‌هاي اورژانس شهر گرگان طي سال 1399 انجام شد. اطلاعات دموگرافيك افراد ثبت شد. تيپ شخصيتي بر اساس پرسشنامه تيپ شخصيت نئو اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: شيوع بيماري‌هاي اعصاب و روان و سابقه قبلي خودكشي در بيمار و خانواده بيمار اقدام كننده به خودكشي به صورت معني‌داري بيشتر از گروه شاهد بود (P 0.05). روان رنجوري در بيماران اقدام كننده به خودكشي به صورت معني‌داري بالاتر بود (P 0.05)؛ اما تمايل به برون‌گرايي، وجداني بودن، تجربه گرايي و توافق‌پذيري در بيماران اقدام كننده خودكشي به صورت معني‌داري كمتر از گروه شاهد بود (P 0.05). نتيجه‌گيري: باتوجه به نقش ويژگي‌هاي شخصيتي و به ويژه روان رنجوري در اقدام به خودكشي، توجه به ويژگي‌هاي شخصيتي بر رفتار خودكشي، داده‌هاي مهمي را براي بهبود درمان فراهم مي‌كند.