تأثير 2 نوع اسپيلنت شبانه بر دامنه حركات مجموعه مچ و پا، شدت درد و كيفيت زندگي افراد مبتلا به التهاب فاسياي كف پايي: يك مطالعه مقدماتي با گروه‌هاي موازي

اهداف التهاب فاسياي كف پا متداول‌ترين علت بروز درد پاشنه است. استفاده از اسپيلنت‌هاي شبانه مانع كنتراكچر عضلات و فاسياي كف پا شده و در درمان اين عارضه كاربرد دارد. هدف اين مطالعه مقايسه اثرات استفاده از اسپيلنت شبانه كشش عضلات كالف با اسپيلنت شبانه كشش فاسياي كف پايي بر دامنه حركات مفاصل مجموعه مچ و پا، شدت درد و كيفيت زندگي در افراد مبتلا به التهاب كف پايي بود. روش بررسي در يك مطالعه باليني با گروه‌هاي موازي، 30 فرد مبتلا به عارضه (27 زن و 3 مرد) در 3 گروه اسپيلنت كشش كالف، اسپيلنت كشش فاسياي كف پا و گروه كنترل (پد پاشنه) تقسيم شدند. در جلسه پيش‌آزمون (قبل از مداخلات)، متغيرهاي مطالعه شامل دامنه حركتي مچ پا، مفصل متاتارس شست پا، شدت درد و كيفيت زندگي به ترتيب با ابزار گونيومتري، مقياس بصري درد و نسخه فارسي پرسش‌نامه كيفيت زندگي 26سؤالي اندازه‌گيري شدند. پس از 4 هفته، جلسه پس‌آزمون برگزار شد و متغيرهاي مطالعه دوباره اندازه‌گيري شدند. براي تحليل داده‌ها از آزمون آناليز كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها براساس نتايج آزمون تحليل كوواريانس، بين گروه‌هاي مطالعه در پس‌آزمون از نظر شدت درد (n^2=0/44, P=0/001, F=9/35) و ميزان اكستنشن مفصل متاتارسوفالنژيال اول (n^2=0/27, P=0/017, F=4/76) اختلاف معني‌دار آماري وجود داشت. در متغيرهاي نمره كيفيت زندگي و ميزان دورسي فلكشن مچ پا اختلاف معني‌دار آماري در 3 گروه مطالعه مشاهده نشد (0/05 نتيجه‌گيري هر 3 نوع ارتوز شامل پد پاشنه و 2 نوع اسپيلنت شبانه در بهبود درد ضايعه مؤثر بوده‌اند. همچنين نتايج نشان داد استفاده از اسپيلنت كشش كالف تأثير بيشتري در مقايسه با اسپيلنت كشش فاسيا بر بهبود شدت درد و انعطاف‌پذيري بافت‌ها داشته است.