مقايسه اثر سيستم آبياري جزر و مدي و آبياري دستي بر رشد و برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي سيكلامن

رشد و نمو گياهان تا حد زيادي بستگي به انتخاب شيوه مناسب آبياري و تغذيه دارد. امروزه براي بهينه سازي مصرف آب و كودهاي مصرفي و همچنين كاهش برخي از هزينه‌هاي توليد، استفاده از سيستم‌هاي آبياري بسته براي كشت انواع گياهان پيشنهاد مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي كارايي آبياري جزر و مدي در مقايسه با آبياري دستي در توليد و پرورش گل سيكلامن انجام شد. در اين بررسي نتيجه‌ها نشان داد كه استفاده از سيستم آبياري جزر و مدي منجر به افزايش بيش از دو برابري سطح برگ (74.96 درصد)، افزايش قابل توجه در تعداد گل (40.66 درصد) و كاهش چشمگير در تعداد روز تا گلدهي (16.67 درصد)، در مقايسه با سيستم آبياري دستي شد. رنگيزه‌هاي فتوسنتزي در گياهان رشد يافته در سيستم آبياري جزر و مدي نسبت به آبياري دستي افزايش (شاخص كلروفيل 11.27 و كلروفيل 11.70b درصد افزايش، معني‌داري در سطح 1 درصد و كلروفيل 12.17a درصد افزايش، معني‌داري در سطح 5 درصد) يافتند. ميزان جذب عنصرهاي نيتروژن (12.32 درصد)، پتاسيم (9.16 درصد) و كلسيم (24.21 درصد) برگ در گياهان پرورش يافته در سيستم آبياري جزر و مدي نسبت به گياهان با آبياري دستي نيز افزايش يافت. ميزان مصرف محلول غذايي در سيستم آبياري جزر و مدي حدود 50 درصد كاهش يافت. در كل، كاربرد سيستم آبياري جزر و مدي منجر به بهبود شاخص‌هاي رشدي سطح برگ و تعداد گل و كيفيت ظاهري گل سيكلامن شد.