مقايسه اثر سيستم‌‌هاي تربيت داربستي و خزنده بر شاخص‌‌هاي مورفوفيزيولوژيك و زيست‌شيميايي مرتبط با تحمل ‌‌سرما در دو رقم انگور

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر سيستم‌‌هاي تربيت داربستي و خزنده بر تحمل ‌‌به‌‌ سرماي زمستانه دو رقم انگور بيدانه‌‌قرمز و بيدانه‌‌سفيد به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي انجام شد. طي مرحله سازگاري به سرما، كمترين محتواي عنصرهاي برگ و بيشترين ميزان ريزش برگ، تشكيل پريدرم برگ و ليگنين جوانه مربوط به رقم بيدانه‌‌قرمز با سيستم داربستي بود. افزون بر اين، بيشترين ميزان تحمل به سرماي زمستانه برآورد شده به روش نشت يوني و روش قهوه‌‌اي شدن اكسايشي و همچنين بيشترين ميزان فنول‌‌كل، پرولين و كربوهيدرات‌‌ محلول در هر دو مرحله دي و اسفندماه مربوط به رقم بيدانه‌‌قرمز با سيستم داربستي بود؛ در حالي كه كمترين تحمل به سرماي زمستانه، فنول‌‌كل، پرولين و كربوهيدرات محلول مربوط به رقم بيدانه‌‌سفيد تربيت شده در سيستم خزنده بود. همچنين، بيشترين محتواي آب، نشاسته و پراكسيد‌‌هيدروژن و انباشت مالون‌‌دي‌‌آلدئيد جوانه در دي و اسفندماه مربوط به رقم بيدانه‌‌سفيد با سيستم خزنده بود. در هر دو مرحله نمونه‌‌برداري، محتواي اسيد ابسيزيك، ساكاروز، گلوكز، فروكتوز و رافينوز جوانه هر دو رقم با سيستم داربستي بيشتر از سيستم خزنده بود. نتيجه‌هاي اين پژوهش مي‌‌تواند براي ترغيب تاكداران در راستاي تغيير شيوه پرورش انگور از سنتي به داربستي مورد استفاده قرار گيرد.