تغييرات زماني مكاني تابش ورودي طول موج كوتاه خورشيدي و طول موج بلند خروجي زمين در گستره ي ايران

كوچكترين تغيير در مبادله ي انرژي سيستم كره ي زمين موازنه حيات را به هم مي‌زند. به منظور آگاهي از بيلان تابش خورشيدي، شناخت ميزان ترازمندي مؤلفه‌هاي ورودي و خروجي تابش لازم مي‌باشد. به اين منظور، از داده‌هاي تابش ورودي و خروجي سايت NCEP/NCAR با دقت 2.5*2.5 درجه شامل 46 سلول در محدوده ي كشور ايران، كه شامل 14 بازه ي زماني 5 ساله از سال 1951 تا 2016 بود، استفاده گرديد. براي هر فصل، يك ماه نماينده در نظر گرفته شد و همبستگي و مقدار نوسان تابش ورودي و خروجي در مناطق مختلف ايران محاسبه شد. در نهايت برخي از محاسبات به صورت فضايي با روش IDW ارائه گرديد. نتايج نشان داد كه بيش ترين انرژي طول موج كوتاه ورودي به سطح زمين در ماه آگوست با مقدار 230 وات بر مترمربع و در ماه نوامبر كم ترين مقدار با 52 وات بر متر مربع بوده است. بيش ترين انرژي طول موج بلند خروجي در ماه آگوست با مقدار 65 وات بر متر مربع، و كم ترين مقدار مربوط به ماه ژانويه و نوامبر با 20 وات بر متر مربع بوده است. بالاترين افزايش خروجي در ماه آگوست در شرق استان خراسان جنوبي با همبستگي 0.59 در سال 2001 به مقدار 112 وات بر مترمربع رخ داده است. در تغييرات كاهش خروجي، بجز ماه مي، در بقيه ماه ها كاهش مشاهده شد. بيش ترين كاهش خروجي طول موج بلند در مناطق شمال غرب و استان هاي اردبيل و گيلان بود.