تغييرات تبخير-تعرق گياه مرجع در طي مراحل رشد درخت سيب در شهرستان‌هاي اروميه و سميرم

تبخيرتعرق گياه مرجع به دليل بررسي تغييرات پارامترهاي اقليمي به‌صورت تركيبي، از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثرات تغيير اقليم بر تبخيرتعرق در طول فصل رشد درخت سيب مي باشد. به اين منظور از آمار پايگاه ECMWF براي داده هاي مشاهداتي دو ايستگاه سميرم و اروميه طي بازه زماني 20 ساله (20016-1996) استفاده شد. براي بررسي اين كميت در20 سال آتي از داده هاي روزانه ي ريزگرداني ديناميك پروژه ي CORDEX با دقت مكاني 44% × 44% براي خروجي مدل ICHEC-EC-EARTH تحت دو خط سير 4.5 و 8.5 واداشت تابشي(RCP) براي بازه زماني (2037-2017) بهره گرفته شد. به‌منظور كاهش خطاهاي موجود در برآوردهاي مدل، عمل پس پردازش روي‌داده‌هاي برآورد شده صورت گرفت. سپس با دادهاي دماي كمينه، دماي بيشينه، رطوبت نسبي، سرعت باد و تابش، تبخيرتعرق پتانسيل به روش پنمن مانتيث فائو كه از دقت بالاتري نسبت به ساير مدل ها برخوردار است محاسبه و با استفاده از آزمون ناپارمتريك من - كندال و شيب سن در محدوده اطمينان 95% روند تبخير- تعرق مشخص شد. نتايج نشان داد كه روند تبخير- تعرق در هر دو ايستگاه در طول فصل رشد رو به افزايش است.  افزايش ETo فصل رشد درخت سيب ايستگاه ها نسبت به دوره پايه براي خط سير 4.5 و 8.5 براي ايستگاه سميرم 3.84 و 7.37 و براي ايستگاه اروميه 5.04 و 8.16 پيش‌بيني گرديد. بيشترين مزان تبخير براي دوره ي رشد ميوه رخ داده است. همچنين تفاوت ETO تحت خط سير 8.5 نسبت به دوره پايه بيشتر بوده و تغييرات تبخير در ايستگاه اروميه بيشتر از ايستگاه سميرم مي باشد.