بررسي آثار و شواهد يخچال هاي كواترنر پاياني در ارتفاعات بينالود

هدف از اين پژوهش، شناسايي شواهد يخچال هاي كواترنر پاياني در ارتفاعات شمالي بينالود است. نقشه هاي توپوگرافي، تصاوير ماهواره اي و داده هاي اقليمي، ابزار و داده هاي به كار رفته  در اين پژوهش هستند. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از نرم افزار Arc gis 10/4 استفاده شده است. شناسايي شواهد يخچال هاي كواترنر بر اساس چهار دسته از شواهد، شامل شاخص هاي مورفيك، شواهد اقليمي، شواهدژئومورفولوژيكي و شاخص هاي آزمايشگاهي انجام گرفت. با استفاده از شاخص هاي مورفيك فرم خطوط منحني ميزان روي نقشه هاي  توپوگرافيو تصاوير ماهواره اي، نواحي تحت سلطه پهنه هاي يخي و آثار 28 سيرك يخچالي شناسايي شد. شواهد اقليمي نشان مي دهد  كه در ارتفاعات بينالود، نه تنها در كواترنر حدود 7 درجه نسبت به زمان فعلي دماي سردتري داشته، بلكه مقدار بارش آن نيز در مقايسه با زمان حال، كمابيش دو برابر بيشتر بوده است. از سويي، سيرك هاي يخچالي، مورن، تيل و تورهاي يخچالي مشخص ترين شواهد ژئومورفولوژيكي يخچال ها در ارتفاعات بينالود معرفي شدند. درنهايت شاخص هاي آزمايشگاهي گرانولومتري به منزله تكميل كننده شواهد يخچال ها، وجود رسوبات يخچالي را در ارتفاعات بينالود به اثبات رساندند. همچنين با استفاده از روش رايت، خط مرز برف دائمي در دوران حاكميت يخچال هاي ارتفاعات بينالود، در ارتفاع 2600 متري برآورد شد.