امكان سنجي كاركردهاي جديد در بافت كهن شهري در محدوده شاه عباسي كرج

شهر موجودي زنده و پويا است كه كالبد آن در دوره هاي مختلف تحت تأثير تحولات اقتصادي سياسي و فرهنگي طبيعي و اجتماعي شكل مي گيرد. در يك روند درست و سالم اين تحولات به گونه اي است كه عناصر قديمي شهرها مطابق با نيازهاي نوين احيا گردند. نسل هاي جديد تمايلي به ادامه ي زندگي در بافت هاي سنتي و قديمي ندارند و اين موجب تغيير در ساختار و حتي تخريب اين بافتها مي شود. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي تحليلي است. جامعه آماري پژوهش را كارشناسان حوزه پژوهش تشكيل مي دادند و حجم نمونه 30 نفر در نظر گرفته شد در اين پژوهش از تكنيك دلفي و مدل سوآرا به منظور دستيابي به اهداف پژوهش استفاده شد. نتايج حاصل از پياده سازي مدل سوآرا نشان داد كه از بين شاخص هاي شناسايي شده براي بعد اجتماعي شاخص نقش مشاركت بين مالك و سرمايه گذار با امتياز نهايي 0.242 در رتبه اول، براي بعد اقتصادي، شاخص توجه  به مشاركت در خريد و ساخت و ساز در محدوده با امتياز نهايي 0.306 در رتبه اول، براي بعد كالبدي توجه به رفع نيازهاي فعلي  براي تغيير كالبدي و كاركردي با امتياز نهايي0.416 در رتبه اول و براي بعد زيست محيطي شاخص نقش ساخت و سازها جديد در زير ساخت هاي محدوده با امتياز 0.610بيشترين را به خود اختصاص داده است.