تاثير آموزش خلاقيت بر مولفه‌هاي سيالي، ابتكار، انعطاف، بسط دركارگاه‌هاي آموزش طراحي معماري با دست آزاد

يكي از ويژگي هاي اساسي و سازنده انسان، خلاقيت است كه در رشد و تكامل فرد و تمدن بشري نقش مؤثري دارد. پژوهشگران معتقدند آموزش خلاقيت بر افزايش آن مؤثر است. در اين پژوهش به بررسي تاثير آموزش مولفه هاي فراشناختي خلاقيت در زمينه كارگاه‌هاي آموزش طراحي با دست آزاد در رشته مهندسي معماري پرداخته‌ايم و هدف‌ پژوهش تاثير سيستم هاي آموزشي بر ميزان خلاقيت دانشجويان است. جامعه آماري متشكل ازكليه دانشجويان ترم اول معماري دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهرانبود. نمونه آماري پژوهش حاضر از طريق نمونه‌گيري خوشه‌اي كه شامل هشتاد نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران غرب بود انتخاب شدند.پرسشنامه شصت سوالي خلاقيت تورنس،كه در غالب طيف ليكرت بود؛ و چهار مولفه سيالي، ابتكار، انعطا‌ف پذيري و بسط را در بر مي‌گيرد، استفاده شده است. در اين پژوهش به منضور دستيابي به اهداف مدنظر از آزمون ضريب همبستگي و آزمون‌ tگروه‌هاي مستقل در محيط نرم افزار spss به بررسي فرضيه هاي پژوهش پرداخته شد. نتايج از اين قرار است كه روش تدريس درس طراحي با دست آزاد در افزايش ميزان خلاقيت دانشجويان كارشناسي تاثير دارد. ميزان ابتكار، سيالي، بسط و انعطاف پذيري در بين دانشجوياني كه در اين روش حضور داشته‌اند، بيش از دانشجوياني كه در روش تدريس معمول حضور داشته‌اند،مي‌باشد.همچنين از ميزان خلاقيت بيشتريبرخوردارند.  علاوه براين مشخص شد كه در هر دو روش تدريس، بين چهار مولفه خلاقيت با ميزان خلاقيت رابطه مثبت و معناداري وجود دارد كه هر يك باعث ارتقا خلاقيت مي‌شوند.